Άξελροντ, Τζούλιους

(Julius Axelrod, Μανχάταν, Νέα Υόρκη 1912 –). Αμερικανός βιοχημικός. Από το 1933 μέχρι το 1935 υπήρξε βοηθός στο τμήμα βακτηριολογίας της ιατρικής σχολής στη Νέα Υόρκη και έπειτα χημικός στο Εργαστήριο Βιομηχανικής Υγιεινής. To 1946 εργάστηκε στο τμήμα ερευνών του νοσοκομείου Γκολντγουότερ της Νέας Υόρκης και το 1949 στο Ινστιτούτο Καρδιακών Παθήσεων του Μέριλαντ, όπου εργάστηκε ως χημικός και αργότερα ως διευθυντής εργαστηρίου και διευθυντής του τμήματος της φαρμακολογίας. Το 1970 του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ ιατρικής για τις εργασίες του στον ρόλο των χημικών μεταβιβαστών και τον μηχανισμό αποθήκευσης και απελευθέρωσής τους. Οι μελέτες του για τον μεταβολισμό του νευρικού συστήματος και της δράσης των φαρμάκων του επέτρεψαν να εμβαθύνει στη φυσιολογία του κεντρικού νευρικού συστήματος και να ανοίξει τον δρόμο στη φαρμακολογία της μετάδοσης των συνάψεων. Ο Ά. έκανε επίσης έρευνες για τα προβλήματα του μεταβολισμού της μελατονίνης (ορμόνης της επίφυσης) και υπογράμμισε τον ρόλο της στις ενδοκρινικές και νευρικές λειτουργίες. Αποσύρθηκε ουσιαστικά από την έρευνα το 1982 και μέχρι σήμερα έχει δεχτεί διάφορες τιμητικές διακρίσεις.